Senior Spotlight: Peppe en Pleun Haantjes

Voormalig Oranje-Rood speelsters Peppe en Pleun Haantjes zijn in 2017 begonnen aan een groots avontuur. Beiden zijn ze naar Amerika vertrokken om hockey en studie te combineren. De Eindhovense tweelingzussen hadden aanvankelijk verschillende universiteiten gekozen om hun droom na te jagen, maar na een jaar zijn ze bij elkaar gekomen op de University of Vermont (UVM). Pleun is vanaf het eerste jaar al bij University of Vermont actief, terwijl Peppe eerst een jaar bij Townson University speelde. Al sinds jonge leeftijd spelen de twee zussen in de hogere teams van hun leeftijd, en met Rob Haantjes, High Performance Coach voor de nationale jeugdploegen van België, als vader, kun je verwachten dat de carrière van de twee meiden succesvol verloopt. Zo is Pleun nu zelfs aanvoerder van het UVM hockeyteam!

Kunnen jullie allebei kort iets over jullie zelf vertellen: Waar komen jullie vandaan? Welke sport doen jullie? Wat en waar studeren jullie nu?

Wij zijn tweelingzussen uit Eindhoven en hockeyen bij The University of Vermont in Burlington. Ik (Pleun) studeer Economie met een minor in Global Studies; Peppe studeert Community Entrepreneurship. Dit is een combinatie van bedrijfskunde en sociale geografie.  

“Zo gauw het lekker weer is zit iedereen buiten in een hangmat op de campus of met een drankje downtown op het terras en aan het water”

Pleun was al eerste bij UVM begonnen, en Peppe kwam later ook na een jaar bij Towson gespeeld te hebben. Wat maakt UVM zo aantrekkelijk?

De sfeer. De universiteit is niet overdreven groot en veel mensen kennen elkaar. Dit zorgt ervoor dat veel mede-atleten goed met elkaar kunnen opschieten. Iets anders wat Vermont speciaal maakt is de omgeving. Aan de ene kant van de universiteit hebben we een heel mooi meer, Lake Champlain, waar elke avond een super mooie zonsondergang te zien is, en aan de andere kant hebben we berglandschap waar we elk weekend kunnen skiën in de winter. Burlington is een erg mooi stadje waar ook leuke cafeetjes en restaurants te vinden zijn. Zo gauw het lekker weer is zit iedereen buiten in een hangmat op de campus of met een drankje downtown op het terras en aan het water. 

Jullie zijn aankomend jaar beiden Senior en dus bijna afgestudeerd. Weten jullie nog waar je aan moest wennen tijdens de beginperiode in Amerika?

We moesten alle twee wennen aan de professionaliteit waarmee we als sporters behandeld worden. We hebben een mental coach, een fysio, een kracht/loop trainer, en drie coaches om ons heen die hun uiterste best doen om ons op elk gebied beter te maken.  Ik (Peppe) vergeet nogal veel dingen dus ik moest wel wennen aan het feit dat je te laat bent voor een training als je niet tien minuten van te voren aanwezig bent, en dat je niks mag vergeten. De coaches verwachten professionaliteit vanaf het begin. Ook was het natuurlijk moeilijk om Engels te praten in het begin, maar daar werden we al heel snel beter in.  

Wat heeft Amerika jullie tot nu toe geboden op academisch/professioneel gebied?

We hebben alle twee geen moeite meer met Engels praten en schrijven, dat gaat nu allemaal vanzelf. Ook hebben we geleerd om te plannen aangezien we elke dag met onze sport bezig zijn en tegelijkertijd naar school moeten. 

Is het verschil in onderwijs tussen Nederland en Amerika groot?

Ja, we denken dat het verschil groot is. In Amerika wordt er van je verwacht dat je naar de lessen gaat terwijl Nederland meer vrijheid biedt. De sportteams worden in Amerika heel serieus genomen en dus mogen we lessen missen wanneer onze competitie aan de gang is. Dit zou in Nederland niet zo snel gebeuren. 

“Dit hele avontuur was een van de bijzonderste ervaring die we ooit hebben mogen meemaken met een team”

Wat is jullie mooiste herinnering op sportgebied bij UVM tot nu toe?

Dit is voor ons beiden dezelfde herinnering. In ons tweede jaar wonnen we van de University of Massachusetts, Lowell, in overtime (er is geen gelijkspel in college hockey), waarmee we de America East Championships in California behaalden. De teamgenoot die de goal scoorde was een senior dat jaar en één van de meest hardwerkende personen die we kennen dus het was heel gaaf dat zij de beslissende goal maakte. Daarna mochten we naar Stanford University om daar voor het America East Championship te vechten. Dit hele avontuur was een van de bijzonderste ervaring die we ooit hebben mogen meemaken met een team.

UVM speelt Division 1 in Amerika. Is er hierdoor een hoge druk om te presteren? 

Ja, natuurlijk is er wel een hoge druk om te presteren. We hebben ervoor gekozen om dag in dag uit met hockey bezig te zijn. Dit betekent dan ook dat er van je verwacht wordt dat je het beste uit jezelf haalt. Dit vinden we alle twee ook helemaal terecht en we genieten van de kans om topsportsters te zijn.

Hebben jullie bepaalde regels specifiek voor jullie team waar iedereen zich aan moet houden? Zoals het verbieden van deelnemen aan bepaalde activiteiten?

Ja, sommige dingen gaan niet helemaal samen met 6 keer hockeyen in de week. Wij mogen bijvoorbeeld geen alcohol drinken tijdens het seizoen. Ook worden sporters extra in de gaten gehouden op academisch gebied.

Wat is jullie beste wedstrijd die je tot nu toe hebt gespeeld voor UVM? 

Voor mij (Peppe) was dit de eerste wedstrijd van dit seizoen. We speelde tegen Syracuse en onze vaste centraal achterin viel uit. Ik kwam daar toen te staan en speelde een van mijn beste wedstrijden. Voor Pleun is dit de wedstrijd tegen Maine in haar tweede jaar. Ze scoorde haar eerste strafcorner doelpunt en maakte daarmee de 1-0 tegen de nummer 17 van Amerika. Deze wedstrijd eindigde in een W (double u) voor ons, dit was een mega prestatie.

Wat vinden jullie het grootste verschil tussen college hockey en het ‘normale’ hockey in Nederland?

Tactisch is het een ander spelletje soms. Amerikaanse spelers beginnen pas laat met hockeyen dus er wordt veel tijd besteed aan basistechnieken en individuele skills. Dit zorgt soms dat er minder aandacht wordt besteed aan tactische aspecten.

“We worden behandeld als professionals, dag in dag uit”

Wat maakt echt indruk op jullie in deze Amerikaanse sportcultuur?

De professionaliteit. We worden behandeld als professionals, dag in dag uit. Er wordt erg goed voor ons gezorgd (soms zijn wij daar nog steeds over verbaasd!). We kunnen met een prive bus naar de wedstrijden, krijgen hotel overnachtingen inclusief ontbijt, gaan uiteten met het team, etc. Ook de andere sportevenementen maken veel indruk op ons. De basketbal en ijshockey wedstrijden krijgen altijd veel supporters en dit is super leuk om te zien.

Zijn je teamgenoten ook je vrienden in Amerika of zijn dit meer je klasgenoten?

Je teamgenoten zijn meteen je vrienden. Omdat je zoveel met elkaar bent krijg je een super hechte band met iedereen. Je deelt de passie voor de sport. Hierdoor wordt je samen gebracht en doorga je samen onvergetelijke momenten die je voor altijd met elkaar kan delen.

Omdat de mensen in Amerika anders in elkaar zitten en er heel veel persoonlijkheden in ons team zitten moet je jezelf aanpassen. Je ziet elkaar elke dag en kan er niet voor kiezen om een dag over te slaan. Dit zorgt ervoor dat er moeilijke gesprekken gevoerd moeten worden als het even niet top loopt, dus op sociaal gebied leer je heel veel.

Is het ook zo dat je meer naar Nederlandse/Europese studenten trekt als vrienden of maakt afkomst helemaal niet uit?

Pleun en ik klikken wel iets meer met Europeanen (over het algemeen zijn Europeanen iets opener), maar dat hangt ook van persoonlijkheden af.

“Het is heel gaaf om een traditie mee te maken die we hier in Nederland niet hebben”

Wat is je leukste ervaring die je tot nu toe hebt gehad op cultureel gebied?

We hebben een echte Amerikaanse Thanksgiving mogen meemaken. Het is heel gaaf om een traditie mee te maken die we hier in Nederland niet hebben.

Kunnen die Amerikanen jullie eigenlijk wel uit elkaar halen als Twins? 

Peppe kwam natuurlijk wat later dus iedereen kende Pleun al. Ze hadden er in het begin wel echt moeite mee en vonden het super grappig. Na een week of twee wist iedereen wie wie was

Zou je iets kunnen vertellen over de woonaccommodatie? Met hoeveel mensen woon je samen? Is dit een huis of een flat gebouw? Hoeveel kamers?

Pleun woont in een appartement met een teamgenoot en twee meiden uit het Lacrosse team. Ze heeft een eigen kamer en een gedeelde woonkamer/keuken/badkamer. Het is lekker dichtbij de campus en Downtown. Peppe woont in een huis met allemaal ski-meiden en heeft ook een eigen kamer. We wonen ook nog eens heel dichtbij elkaar dus dat is gezellig.

Hoe groot is de campus? 

De campus is een beetje verdeeld en niet alle gebouwen zijn op één plek te vinden, maar wat we alle twee heel leuk vinden aan onze campus is dat alles op loop afstand is. Van de ene kant naar de andere kant is het ongeveer 20 minuten lopen.

Hoe ziet een gemiddelde dag voor er voor jullie uit?

Het ligt een beetje aan welke dag van de week het is maar meestal hebben we drie uur training, ongeveer drie uur school en omdat we niet meer op de campus leven gaan we dan naar huis om huiswerk te maken en te koken.

“Omdat we natuurlijk in het mooie Vermont leven, gaan we in ons off-season de bergen in om te skiën”

Wat doe je in je vrije tijd/vakanties?

Omdat we natuurlijk in het mooie Vermont leven, gaan we in ons off-season de bergen in om te skiën. Pep en ik konden eerst helemaal niet skiën maar omdat Vermont hier bekend om staat en het hier volop sneeuwt wilden we het toch leren, en het is echt genieten. In de vakanties gaan we vaak mee naar huis met teamgenoten. Op die manier hebben we New York, Boston, Baltimore en D.C. al gezien! Ook gaan we wel eens naar Montréal aangezien de grens met Canada maar een uurtje rijden is.

Tijdens het recruitingproces spelen er meerdere factoren een rol die invloed hebben op de uiteindelijke keuze van de universiteit. Wat denken jullie dat de belangrijkste factor is? 

Team en coach, je gaat 24/7 met deze mensen om dus een goede sfeer is eigenlijk zo goed als alles wat je nodig hebt.

Wat zijn jullie doelen voor het aankomende jaar, en tevens jullie laatste seizoen?

We willen alle twee ons beste seizoen hebben tot nu toe en vinden het belangrijk om ons zelf te blijven ontwikkelen. Omdat ik (Pleun) aanvoerster mag zijn van het team wil ik graag als doel hebben om iets achter te laten voor de komende teams, een ‘legacy’ noemen ze dat. Pep en ik krijgen soms het idee dat Amerikanen wel eens vergeten dat ze de sport spelen omdat ze dat ook echt leuk vinden, en niet omdat het moet. Als Nederlanders denk ik dat wij echt de dankbaarheid en het plezier in de sport kunnen meegeven aan ons team.

Wat ben je van plan te doen nadat je je diploma hebt gehaald? 

We willen alle twee op hoog niveau blijven hockeyen en onze master in Nederland halen.

Waarbij kan je ervaring uit Amerika hieraan bijdragen? 

Ik (Pleun) wist helemaal niet wat ik wilde doen voordat ik naar Amerika vertrok. Door Vermont heb ik mijn interesse in Sustainable Economics ontdekt. Ook Pep heeft door het Amerikaanse schoolsysteem en de brede keuze mogelijkheden haar interesses gevonden.

“We willen alle twee echt als tip geven om niet te wachten tot het tweede jaar met het omarmen van alle mogelijkheden die de Amerikaanse sportcultuur biedt”

Wat geef jij als tip mee om de ervaring in Amerika optimaal te benutten?

We willen alle twee echt als tip geven om niet te wachten tot het tweede jaar met het omarmen van alle mogelijkheden die de Amerikaanse sportcultuur biedt. Ga vooral naar andere sportwedstrijden en praat tegen iedereen aan, dat kunnen de Amerikanen ook heel goed!

Wat is de beste/mooiste/leukste foto en video die je hebt van jouw/jullie tijd bij UVM?

Ik (Pleun) heb van elk jaar (nog niet van dit jaar) een video gemaakt.